رابطه انواع خودکارآمدی با خشم: بررسی نقش واسطه‌ای حل‌ مسئله اجتماعی

هدف این پژوهش، تعیین نقش واسطه‌گری حل مسئله اجتماعی در رابطه انواع به خودکارآمدی و خشم بود. بدین منظور 390 نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز (228 دختر ، 162 پسر) به شیوه خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و به سیاهه حل مسئله اجتماعی (دزوریلا و دیگران، 2002)، سیاهه بیان حالت هیجانی و رگه شخصیتی خشم (اسپیلبرگر، 1999)، مقیاس خودکارآمدی عاطفی (کرک و دیگران، 2008)، مقیاس خودکارآمدی خلاق (کارووسکی، 2010) و مقیاس خودکارآمدی اجتماعی (اسمیت و بتز، 2000) پاسخ دادند. نتایج تحلیل‌ مسیر نشان دادند انواع خودکارآمدی قادر به پیش‌بینی معنادار حل مسئله سازنده هستند اما تنها خودکارآمدی خلاق می‎تواند حل مسئله غیرسازنده را به نحو معنادار پیش‌بینی ‌کند. ابعاد حل مسئله اجتماعی نیز قادر به پیش‌بینی معنادار خشم بودند. افزون بر این، نقش واسطه‌گری حل مسئله اجتماعی بین انواع خودکارآمدی و خشم نیز تایید شد. بررسی برازش مدل نشان داد مدل حاضر از برازش مناسبی برخوردار است.